۲۶٫  «هُوَ أَفْصَحُ مِنِّی‏‏» (قصص/۳۴)
>>  هرگاه متوجه شدیم دیگری از ما موفق‌تر است، او را مطرح كنیم و از اقرار به فضل دیگران نترسیم.

۲۷٫   « اذْهَبا إِلى‏ فِرْعَوْن‏‏‏» (طه/۴۳)
>>  در مواردی نباید به تنهایی اقدام كرد، بلكه باید اول همفكر و یار پیدا كرد و سپس حركت كرد.

۲۸٫  «وَ إِذْ أَخَذَ اللَّهُ مِیثَاقَ النَّبِیِّنَ لَمَا ءَاتَیْتُكُم مِّن كِتَابٍ وَ حِكْمَة…‏‏» (آل‌عمران/۸۱)
كه می‌فرماید: خداوند از انبیاء میثاق و پیمان گرفت كه امروز به شما كتاب و حكمت دادم، ولی اگر بعداً پیامبری آمد، شما باید به او ایمان آورید و او را یاری كنید.

>>  هر مسئولی باید آمادگی روحی برای استعفاء خود و پذیرفتن دیگری را داشته باشد، گرچه در عمل چنین صحنه‌ای پیش نیاید. خداوند این میثاق شدید را گرفت و حتی پرسید آیا اقرار می‌كنید؟ «أَقْرَرْتُمْ» گفتند: بله! «قَالُواْ أَقْرَرْنَا»

۲۹٫   «وَ لَمْ یَجْعَلْ لَهُ عِوَجاً‏‏‏» (كهف/۱)
>>  در مسئولین فرهنگی نباید هیچگونه كژی و انحراف باشد.

۳۰٫   «لا أَعْبُدُ ما تَعْبُدُونَ‏‏‏» (كافرون/۲)
>>  باید در برابر دعوت به سازش با قاطعیت برخورد كنیم.

منبع: بیانات حاج آقا قرائتی

کانال تلگرام صالحین آنلاین: https://t.me/salehinonline