برخورد پيامبر اسلام ص با جوانان

به طور كلی پيامبر اسلام(ص) به جوان ها اهميت خاصی می دادند. مطالعه در تاريخ و سيره آن حضرت، اين مدعا را به خوبی روشن می کند. برای نمونه تنها به چند مورد اشاره می شود:
.

در جريان آمدن نمايندگان قبيله اوس و خزرج به حضور آن حضرت و پيمان بستن آنان در رابطه با حمايتشان از اسلام و پيامبر(ص) و درخواست مبلغی برای تعليم قرآن در مدينه، آن حضرت مُصْعَب بن عمير را ،كه جوان تازه مسلمان و حدود بيست ساله بود ، به عنوان اولين نماينده و مبلغ و معلم اسلام به مدينه اعزام داشتند و او هم به خوبی از عهده اين ماموريت برآمد و زمينه را برای هجرت رسول خدا(ص) فراهم كرد. اين شاهد زنده ای برای اهميت دادن حضرت به جوان ها بود.
.

بعد از فتح مكه، وقتی می خواستند كسی را به عنوان فرماندار و حاكم مكه انتخاب كنند ، با اين كه در بين مسلمانان افراد مسن تری بودند،حضرت جوانی بيست ساله به نام ،عَتاب بن اَسيل را ، كه شخصی خردمند و بردبار بود – برای حكومت مكه انتخاب كردند و… كه از اين نمونه ها در تاريخ حضرت زياد بود و اصلا بيشتر كسانی كه در بدو رسالت و شروع نهضت حضرت به او گرويدند، جوان ها بودند و خیلی از معاندان لجوج، از پيران قوم بودند، مانند: ابوجهل، ابولهب، ابوسفيان و… بودند.

.
پيامبر(ص) در روزهای آخر عمرشان، وقتی خواستند لشكری برای جنگ با روميان بفرستند، جوانی شجاع به نام اسامةبن زيد را به فرماندهی آن لشكر انتخاب كردند و بسياری از صحابه پير و باتجربه را تحت فرمان او قرار دادند.
ياران پیامبر ص بیشتر جوانان بودند. در جوان شور و خروش بيشتر است، جوان از حالت محافظه كاری كمتری برخوردار هست و برای حركت و تلاش آمادگی بيشتری دارد. دل كندن و جدا شدن از زندگی و دنيا، در جوان راحت تر و بيشتر است.امام صادق(ع) فرمود: جوانان را درياب، آنان زودتر از ديگران به كار خير روی می‌آورند. تاريخ صدر اسلام نيز گواه بر اين مطلب است. پيامبر(ص)  فرمود: خداوند مرا به پيامبری بر انگيخت، پس جوانان با من پيمان بستند و بزرگسالان به مخالفتم برخاستند.

.

م.انصاری